हत्या योजनाको भयानक मोड : श्रीमती मार्न ‘सुपारी’ दिएको मान्छे आफैं ज्यान गुमाउँदा...

द नेप्लिज संवाददाता

२१ वैशाख २०८२, आइतबार

विराटनगर — धादिङको गजुरी गाउँपालिका–२ मा घटेको एउटा हृदयविदारक घटनाले ‘अपराध कहिल्यै निष्कलंक रहँदैन’ भन्ने पुरानै भनाइ फेरि पनि पुष्टि गरेको छ। ६० वर्षीय चुडामणि कँडेलले श्रीमतीलाई हत्या गराउन दिएको सुपारीले अन्ततः उनकै ज्यान लिएको खुलासा भएको छ।

गत चैत २७ मा घरको शौचालयमा डोरीमा झुन्डिएको अवस्थामा भेटिएका कँडेलको मृत्यु सुरुवाती रूपमा आत्महत्या जस्तो देखिए पनि प्रहरीले थालेको गहिरो अनुसन्धानले घटनामा गम्भीर षड्यन्त्र रहेको प्रमाणित गरिदिएको छ। जिल्ला प्रहरी कार्यालय धादिङका प्रमुख एसपी दीपेन्द्र शाहीका अनुसार कँडेलले श्रीमती सुस्मिता सिलवालको हत्या गराउन मकवानपुरका अक्कल बहादुर प्रजा, पृथलाल थिङ र सञ्चलाल तामाङलाई चार लाख रुपैयाँ दिएका थिए। तर योजना असफल भएपछि र पैसा फिर्ता गर्न दबाब आउन थालेपछि उनीहरूले उल्टै कँडेलकै हत्या गरेका हुन्।

चैत २४ को राति घरमै रहेका कँडेललाई कोदालोको बीँडले आक्रमण गरेर हत्या गरिएको र प्रमाण लुकाउन घाँटीमा डोरी बाँधिएको प्रहरी अनुसन्धानमा खुलेको छ। त्यसपछि अभियुक्तहरू फरार भएका थिए। पछि अक्कल बहादुरको कोठाबाट बाँकी एक लाख रुपैयाँसमेत बरामद गरिएको छ।
प्रहरीले खुलाए अनुसार कँडेलले श्रीमतीलाई मारेपछि सम्पत्ति, घर–जग्गा र सामाजिक ‘सुख’ आफ्नो नियन्त्रणमा ल्याउने अपेक्षा गरेका थिए। उनीहरूको सम्बन्धमा विग्रह यति गहिरो थियो कि सुस्मिता प्रायः काठमाडौँको सीतापाइलामा बस्थिन्। एउटै घरमा हुँदा पनि बोलचाल बन्द थियो। घटना हुने दुई साता अघि मात्रै उनी गाउँमा १० दिन बसेर फर्किएकी थिइन्। त्यही दिन चुडामणिको हत्या भयो।

यस घटनाले देखाएको छ — जब अपराध व्यक्तिगत रिसीइबी वा लोभका आधारमा योजनाबद्ध रूपमा गरिन्छ, त्यसको अन्त्य धेरैपटक योजनाकारका लागि नै विनाशकारी हुन्छ। कँडेलको परिवार बिचल्लीमा परेको छ। छोरा विदेशमा छन् । छोरी काठमाडौँमा पढ्दै छन्। श्रीमतीमाथि भएको पुरानो दुश्मनी नै अन्ततः कँडेलको अन्त्यको कारण बन्यो। यो घटना समाजमा बढ्दो ‘सुपारी किलिङ’ प्रवृत्तिको खतरनाक संकेत पनि हो, जसमा पैसा र आपसी द्वेषले मानवता र न्यायको हेक्का राखिँदैन। प्रहरीको चाँडो अनुसन्धान र दोषीहरूको पक्राउले न्यायको आशा जगाएको छ।

प्रकाशित : २१ वैशाख २०८२, आइतबार 17:42